دو نقطه ي اميد دشمن


 





 
مقام معظم رهبری(مدظله العالی) می فرمایند:
فقط دو نقطه هست که دشمنان جهاني اسلام، به آن چشم دوخته و اميد بسته اند. ملت ايران بايد متوجه آن دو نقطه باشد:
يک نقطه، مسأله ي وحدت و يکپارچگي است. دشمناني که هنوز درصددند نسبت به انقلاب و نظام جمهوري اسلامي، نيات خصمانه و شومشان را اعمال بکنند، چشم اميد به اختلافات بسته اند. آنها از وحدت و يکپارچگي شما مردم مي ترسند؛ اين را متوجه باشيد. ملت ايران، به هيچ قيمت نبايد وحدت و يکپارچگي خودش را از دست بدهد. مسؤولان بايد متوجه باشند که با اين يکپارچگي عظيم، چگونه بايد رفتار کرد.
نويسندگان، گويندگان و کساني که پشت تريبونها قرار مي گيرند - چه تريبونهاي عمومي، مثل مجلس شوراي اسلامي و راديو و تلويزيون، و چه تريبونهاي محدودتر، مثل مساجد و حسينيه ها - هر جا با مردم روبه رو هستند، بايد زبان و عملشان در خدمت وحدت و يکپارچگي باشد. هيچ کس به هيچ عنواني نبايد حرکتي بکند که مردم يا عده يي از مردم را در مقابله ي با يکديگر برانگيخته کند. هيچ بهانه يي نبايد پذيرفته باشد. اختلاف سليقه، اختلاف خط، اختلاف مذاق، نبايد موجب اختلاف و شکاف ميان مردم بشود. اين وحدت و يکپارچگي را که شما مردم، در جنگ و اول انقلاب و در حمايت از امام - به هنگام حيات و ممات ايشان - و در تمام قضايا در طول اين سال ها نشان داديد، قويترين حربه ي شما و مايه ي مأيوس کردن دشمنان شماست.
دومين نقطه يي که دشمن به آن چشم دوخته، اين است که ايران اسلامي نتواند به طور شايسته، سازندگي کشور را انجام بدهد. اين هم مايه ي اميد دشمنان است. آنها مايلند که دولت جمهوري اسلامي نتواند در داخل کشور سازندگي را پيش ببرد، وضع زندگي مردم را سروسامان بدهد، توليد داخلي را افزايش بدهد، اتکاي به خارج از کشور را کم کند و مردمان پابرهنه و مستضعف و فقير را به سروسامان زندگي لازم اسلامي برساند. آنها مي خواهند دولت اسلامي، توفيق اين وظايف بزرگ را به دست نياورد و نتواند اين کارها را انجام بدهد . به اين آرزو، چشم دوخته اند. اگر کشور اسلامي، با همت شما مردم و با پيوند مستحکمي که بحمدالله بين شما و دولت هست، به وضع درخشاني نايل بيايد، استعمار، امريکا، دشمنان دلباخته ي ساده لوحي که چشم به دهان آنها دوخته اند و بعضي از گروهکها و جريانهاي داخلي، خلع سلاح خواهند شد.
همه ي آحاد مردم وظيفه دارند، تا حدي که مي توانند و براي آنها وظيفه معين مي شود، در کار سازندگي کشور شرکت کنند.
منبع: حديث ولايت، جلد چهارم، ص 282-281.